Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Προστάτευσε ότι πολυτιμότερο κουβαλάς, το μυαλό σου..



Ξεκίνησα να οδηγώ μοτοσικλέτα το 1997, στην ηλικία των 22, αυτό το λέω διότι θεωρώ πως ξεκίνησα μεγάλος.
Θέλω να πω για την σπουδαιότητα του κράνους, όχι μέσα από στατιστικές και θεωρίες αλλά μέσα από την προσωπική μου εμπειρία, και αυτά που έχω δει και έχω πάθει τα 15 χρόνια που οδηγώ μοτοσικλέτα.
Πρώτα θα σας πω κάποια τεχνικά που αφορούν τα κράνη και μετά θα σας πω τις προσωπικές μου εμπειρίες οι οποίες θεωρώ πως είναι αρκετές για να κάνουν κάποιον να καταλάβει πως το κράνος είναι απαραίτητο στον μοτοσικλετιστή.

ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΕΣ
Τις χρησιμοποιούμε γιατί είναι ευέλικτες, παρκάρουν εύκολα, είναι φθηνότερες από τα αυτοκίνητα, (και μπορούμε να τις οδηγήσουμε από τα 16).

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥ ΚΡΑΝΟΥΣ

1. Το βασικότερο κριτήριο για την αγορά κάποιου κράνους είναι να πληροί της προδιαγραφές ασφάλειας. Πάντα να ρωτάτε αν το κράνος έχει προδιαγραφές ασφαλείας (ECE 22.05) και ειδικά στα φθηνά κράνη τα οποία πιθανόν δεν καλύπτουν όλες τις προδιαγραφές αλλά απλά είναι εγκεκριμένα από την χώρα παραγωγής τους (Ε1 Γερμανία Ε2 Γαλλία Ε3 Ιταλία κοκ)
2. Το δεύτερο βασικό κριτήριο είναι η σωστή εφαρμογή στο κεφάλι μας.

3. Αν είναι δυνατόν, αγοράστε ένα κράνος με αφαιρούμενο εσωτερικό.
(Θα το εκτιμήσετε όταν θα χρειαστεί να πλύνετε το κράνος σας) .
4. Το κλείσιμο στο λουράκι είναι σημαντικό
Τα αγωνιστικού τύπου (Double D rings)είναι ποιο μπελαλίδικα κατά το δέσιμο και λύσιμο από τα τύπου καστανιάς, αλλά ποιο ασφαλή! Επίσης προσέξτε το εσωτερικό των λουριών να είναι από μαλακό υλικό κι όχι από πλαστικό το οποίο θα προκαλέσει ερεθισμούς στο σημείο επαφής του με το ευαίσθητο δέρμα του λαιμού μας.
5. Όλα τα κράνη έχουν ημερομηνία λήξης.

ΕΝΑΣ ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΚΑΛΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΡΑΝΟΥΣ

1. Μετρήστε την περιφέρεια του κεφαλιού σας με μια μεζούρα.
2. Αντιστοιχήστε το αποτέλεσμα της μέτρησης με το συγκεκριμένο μέγεθος κράνους και φορέστε το (small-medium-large).
3. Το κράνος πρέπει να είναι σφιχτό στο κεφάλι σας αλλά ταυτοχρόνως και άνετο .
4. Προσπαθήστε να βάλετε ένα δάχτυλο ανάμεσα στο μέτωπο σας και στο κράνος. To σωστό είναι να μην μπορείτε να το κάνετε.
5. Δοκιμάστε να περιστρέψετε το κεφάλι μέσα στο κράνος, κρατώντας το καλά με τα χέρια σας ή κουνήστε το κεφάλι σας δεξιά αριστερά. Το κράνος δεν πρέπει να κουνιέται ανεξέλεγκτα .
6. Δοκιμάστε να βγάλετε το κράνος από το κεφάλι σας έχοντας το δεμένο, τραβώντας το από το πίσω μέρος.

Το περιεχόμενο του κεφαλιού σου είναι ανεκτίμητης αξίας και δεν επιδιορθώνεται, προστάτευσέ το.
Η επιλογή είναι δική σου.

ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ
Το να οδηγείς μοτοσικλέτα με παντόφλες είναι επικίνδυνο γιατί μπορεί να γλιστρήσεις όταν πας να πατήσεις κάτω και να σου φύγει η μηχανή από τα χερια και να πέσεις. 


ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΝΤΑ
Η ταχύτητα με την οποία χτυπάμε σε ένα ντουλάπι της κουζίνας που έχει μείνει ανοικτό, είναι 2 χ.α.ω, φανταστείτε τι συμβαίνει όταν η ταχύτητα πρόσκρουσης του κρανίου σας με την άσφαλτο είναι 40 ή 50 χλμ/ω.
Έχοντας πολλούς φίλους μοτοσικλετιστές έχω ακούσει πολλές καλές ιστορίες που αφορούν ταξίδια, παρέες, όμορφες εμπειρίες κλπ, αλλά και κακές που αφορούν ατυχήματα, δυστυχώς.
Θα σας μιλήσω για τις προσωπικές μου εμπειρίες και όχι θεωρητικά (τι θα γινόταν ΑΝ έπεφτα, ή τι θα γινόταν ΑΝ έτρεχα με 20 ή 30 ή 50 ή 100) αλλά πρακτικά, θα σας πω τι έγινε , και πως βρίσκομαι σήμερα εδώ και σας μιλάω. Σίγουρα δεν είμαι ο Superman, απλά φοράω κράνος.
Η αλήθεια είναι πως όταν ήμουν μικρός (22) και ξεκίνησα να οδηγώ μηχανάκι δεν φορούσα κράνος πάντα γιατί ουσιαστικά κανείς δεν με πίεσε να φοράω κράνος, ούτε μου εξήγησε τι συμβαίνει γενικότερα όταν δεν φοράς κράνος και πέσεις (αυτό είναι η γνωστή έλλειψη οδικής και οδηγικής παιδείας, που έχουμε στην Ελλάδα)
Στην πορεία όμως ανακάλυψα ότι άσχετα με το τι μοτοσικλέτα οδηγείς (ή ακόμα και ποδήλατο),  το κράνος είναι απαραίτητο. (το ποδήλατο το αναφέρω διότι αναπτύσσει ταχύτητες και 50 χαω σε κατηφόρες.

Η πρώτη φορά που ένιωσα πραγματικά ότι το κράνος είναι ζήτημα ζωής, ήταν το καλοκαίρι του 1999 όταν κινούμενος με τη βέσπα μου στον παραλιακό δρόμο Ραφήνας – Βραυρώνας, επαρχιακό δρόμο, με στροφές κλειστές, με προσπερναει γρήγορα και επικίνδυνα ένα ALFA ROMEO Α33, και στην επόμενη στροφή κτυπάει με τον αριστερό του καθρέφτη στον αγκώνα έναν μοτοσικλετιστή που ερχόταν από το αντίθετο ρεύμα, τον Κώστα. Ο Κώστας είχε δανειστεί την μοτοσικλέτα ενός φίλου του για να πάει βόλτα με την κοπέλα του. Όταν τον χτύπησε στον αγκώνα το αυτοκίνητο, ο Κώστας  έχασε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας και βγήκε από τον δρόμο.. κυριολεκτικά μπροστά μου τους είδα να πέφτουν.
Σταμάτησα , κάλεσα ασθενοφόρο, ευτυχώς είχαμε κινητά τότε, δώσαμε κατάθεση στην Τροχαία και ξαναείδα τον Κώστα όταν πήγα μάρτυρας στο δικαστήριο μετά από 1 χρόνο. Έμαθα ότι η κοπέλα του πέθανε τελικά, γιατί πέφτοντας χτύπησε στο κεφάλι. Οι γονείς της κοπέλας δεν του έριξαν ευθύνες, κατάλαβαν πως δεν ήταν δικό του το λάθος, αλλά ο Κώστας δεν πιστεύω πως θα το ξεπεράσει ποτέ.
Τότε ήταν η πρώτη φορά που βίωσα τι πραγματικά μπορείς να πάθεις.
Τρία χρόνια μετά, όταν έμενα στο Ναύπλιο, το 2002, λίγο πριν έρθω στη Ρόδο, ένας γείτονας μου, και φίλος μου , ο Δημήτρης που δούλευε σε ένα φαστ φουντ, επιστρέφοντας το βράδυ μετά τη δουλειά στο σπίτι του, φόρεσε το κράνος του χωρίς να δέσει το λουράκι. Σε ένα σαμαρακι , πηγαίνοντας με 30 χλμ, έχασε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας του και έπεσε χτυπώντας με το κράνος κάτω αλλά επειδή δεν είχε δέσει το λουράκι το κράνος του βγήκε, και χτύπησε το κεφάλι του, ήταν 3 μήνες στο νοσοκομείο της Τρίπολης με αμνησία και όταν βγήκε και γύρισε στο Ναύπλιο δεν θυμόταν ακόμα πρόσωπα, ούτε ονόματα. Είχε πλέον και ένα μικρό πρόβλημα στην ομιλία.
Τον Ιανουάριο του 2003 έπεσα πρώτη φορά, σε ένα επαρχιακό δρόμο έξω από το Ναύπλιο, γλίστρησα σε χαλίκια, η μοτοσικλέτα μου καταστράφηκε ολοσχερώς, εγώ πέφτοντας χτύπησα με το κεφάλι, στα δεξιά. Φορούσα ένα κράνος σπαστό, των 150 ευρώ, CABERG.  Ευτυχώς δεν έσπασα τίποτα αλλά φορούσα και στολή και κράνος και μπότες, αν δεν φορούσα κράνος θα είχα χτυπήσει στη δεξιά μεριά και θα είχα σκοτωθεί ή θα είχα μείνει φυτό, το όποιο ίσως να είναι χειρότερο από το να σκοτωθείς.
Η τελευταία φορά ήταν το καλοκαίρι του 2011 που έπεσα στη Ρόδου – Λίνδου από λάθος του μπροστινού μου ο όποιος αποφάσισε να αλλάξει λωρίδα προς τα δεξιά χωρίς να βγάλει φλας με αποτέλεσμα να πατήσω απότομα φρένο για να μην πέσει πάνω μου και να διπλώσει η μοτοσικλέτα και να πέσω. Έπεσα με τη δεξιά πλευρά σύρθηκα και μετά γύρισα και σταμάτησα με το κεφάλι στον τσιμεντένιο τοίχο που είναι στο πλάι της Ρόδου Λίνδου. Αυτοί που με ακολουθουσαν πίστεψαν ότι σκοτώθηκα όταν με είδαν να χτυπώ, έτσι μου είπαν. Αν δεν φορούσα κράνος, που, συνηθίζεται από κάποιους λογω καλοκαιριού , ζέστης, ζελέ στο μαλλί, κλπ, δεν θα ήμουν τώρα εδώ να συζητάμε. Έμεινα 7 μέρες στο κρεβάτι για να περάσουν τα γδαρσίματα αλλά ακόμα έχω τα σημάδια στο δεξί μου πόδι.
Τελευταίο είναι η περίπτωση της πρώτης μου ξαδέρφης Παναγιώτας που προσπέρασε κάποιον σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, όπως η Ρόδου – Λίνδου , με 60 χαω ο όποιος εκείνη τη στιγμή αποφάσισε να στρίψει αριστερά χωρίς φλας και χωρίς φυσικά να κοιτάξει πίσω με αποτέλεσμα να την παρασύρει, φορούσε όμως κράνος, χτύπησε μόνο το δεξί της πόδι.
Από αυτά που σας είπα συμπεραίνετε πως το να πέσεις είναι συνήθως λάθος άλλου. Επειδή όμως είσαι σε 2 ρόδες και όχι 4, την ζημιά την παθαίνεις εσύ .
Πρόσφατο παράδειγμα εδώ στη Ρόδο, ο Σπύρος ο όποιος είναι έμπειρος μοτοσικλετιστής, που όμως κάποιος παραβίασε το STOP και έπεσε πάνω του με αποτέλεσμα να τον στείλει στο νοσοκομείο.
Επειδή δεν ξέρεις λοιπόν αν και  πότε θα γίνει, καλό είναι να είσαι προετοιμασμένος.
Αυτά που έχω να σας συμβουλέψω είναι :
1- Όταν φοράτε το κράνος σας φροντίστε να έχετε δεμένο του λουράκι.
2- Όπου και να πάτε, βόλτα- παραλία για μπάνιο -club, φορέστε κράνος, ας χαλάσει το μαλλί, καλύτερα να χαλάσει το μαλλί παρά το κεφάλι σας.
3- Μην προσπερνάτε από δεξιά γιατί συνήθως στρίβουν  δεξιά τα αυτοκίνητα χωρίς να κοιτάξουν και χωρίς φλας.
4- Όταν προσπερνάτε, πάντα από αριστερά, πρώτα  κορνάρετε, βγάλτε φλας, και βεβαιωθείτε ότι ο μπροστά σας είδε, κοιτάξτε και πίσω, μήπως έρχεται κανένας και πέσει πάνω σας όταν βγείτε για να προσπεράσετε.
5- Μην βγάζετε τους καθρέπτες από τα μηχανάκια, είναι πολύ σοβαρά εργαλεία, εγώ έχω συνηθίσει να κοιτάζω πίσω για να ξέρω τι γίνεται, και χωρίς καθρέπτες δεν μπορώ να οδηγήσω.
6- Όταν βλέπεις λεκέδες κάτω στον δρόμο, απόφευγέ τους γιατί δεν ξέρεις αν είναι λάδια, και μπορεί να γλιστρήσεις.
7- Μην τρέχεις πάνω από 40 χαω μέσα στην πόλη, γιατί μπορεί να σου πεταχτεί κανένα παιδί, γατί, σκυλί, μπάλα, κλπ, και θα φρενάρεις απότομα και μπορεί να γλιστρήσεις.
8- Όταν έχεις προτεραιότητα και ο άλλος έχει STOP έλεγχε ούτως ή άλλως πριν βγεις γιατί μερικοί δεν βλέπουν το STOP ή, χειρότερα, το βλέπουν και το αγνοούν γιατί νιώθουν ασφαλείς μέσα στα τζιπ-τανκς.
9- Το ότι έχεις πράσινο ή προτεραιότητα δεν σημαίνει ότι δεν κινδυνεύεις, εγώ ήμουν σταματημένος στο φανάρι που κατεβαίνει από το Ορφανοτροφείο και μου ανάβει πράσινο και ξεκινάω, και εκείνη τη στιγμή βλέπω ένα αγροτικό να έρχεται με φόρα και φρενάρω και περνάει ακριβώς μπροστά μου, τον προλαβαίνω στο φανάρι στο Θέρμαι και του λέω:
-Μην περνάς με κόκκινο, θα σκοτώσεις κανέναν άνθρωπο, και μου απαντάει :
-Μα δεν είχα κόκκινο ! Εκεί κατάλαβα ότι δεν θα έβγαζα άκρη μαζί του, φανταστείτε να με χτυπούσε, θα το αρνιόταν ακόμα. 
10- Όταν είστε συνοδηγοί σε μοτοσικλέτα φροντίστε να φοράτε κι εσείς κράνος.
11- Μην χαζεύετε όταν οδηγείτε

-Αν κάποιος «μάγκας» φίλος σας, σας κοροϊδέψει επειδή φοράτε κράνος τότε πείτε του ότι έχετε «ακριβό» κεφάλι , σε αντίθεση με αυτόν, και δεν θέλετε να πάθει τίποτα.


Οι μοτοσικλετιστές ανήκουν σε δύο κατηγορίες :
«Σε αυτούς που έπεσαν, και σε αυτούς που θα πέσουν»

Προστάτευσε ότι πολυτιμότερο κουβαλάς, το μυαλό σου..

Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

grande or klein, σουβλακι και Ζορμπάς.....

Την άποψή μου περί τουριστικής παιδειας που ΔΕΝ ΈΧΟΥΜΕ σ' αυτό το νησί την έχω κάνει σαφή πιστεύω
Αυτή την άποψη την ενισχύουν οι διάφορες γελοίες καταστάσεις που συναντώ και λέω "τελικά πόσο δίκιο είχα ο π...της" .
Ο παρακάτω διάλογος είναι πραγματικός , αν και ακούγεται σαν ανέκδοτο, και με ευκολία θα μπορούσα να τον θεωρήσω και "χαριτωμένο" αλλά είναι τραγικός :
-Πελάτης ξενοδοχείου πολυτελείας στη Ρόδο : "One Mythos beer please."
-Ροδίτισσα σερβιτόρα : " grande or klein" ?
Σε μια τόση δα προτασούλα κατάφερε και χώρεσε 3 ξένες γλώσσες η άτιμη.... (ιταλικα, αγγλικα και γερμανικά)
Σε αλλο ξενοδοχειο 5 αστερων ο σερβιτορος δεν μπορουσε να συνεννοηθεί με Γάλλους για το νουμερο του δωματιου τους, και τελικα τους εδωσε το μπλοκακι και το στυλο του να το γραψουν οι ιδιοι.....
πόσο δύσκολο ειναι να μαθεις 20 νούμερα στα Γαλλικά ?
κατάντια....
Όπως τα περισσότερα επαγγέλματα τα εξασκείς αφού τα σπουδασεις και ΠΑΡΕΙΣ ΠΤΥΧΙΟ, έτσι και οι υπάλληλοι των ξενοδοχείων ΠΡΕΠΕΙ να διαθετουν πτυχιο Σχολης Τουριστικων Επαγγεμάτων και να γνωρίζουν τουλαχιστον Αγγλικά ΚΑΛΑ !
Δεν αρκεί μόνο το χαμόγελο, η ταχύτητα και η καλή διάθεση.
Ο σερβιτόρος εκείνη την στιγμή που έρχεται σε επαφή με τον τουρίστα είναι ο "πρέσβης" της χώρας του. Έτσι μας έλεγαν οι καθηγητές μας στη ΣΤΕ.
Όπως οι Ιταλοι ειναι παγκοσμιως γνωστοι "βλάχοι" γιατι μιλανε μονο ιταλικα.
Όπως οι Γερμανοι γνωριζουν Αγγλικα αλλα δεν τα χρησιμοποιουν γιατι ειναι τοπικιστες.
Όπως οι Σκανδιναυοί έχουν φτιαξει "όνομα" οτι ειναι ¨καλοί" τουρίστες....
Όπως οι Γάλλοι είναι γνωστοί για την έλλειψη τρόπων...
Έτσι κι εμεις πρεπει να πείσουμε οτι ξερουμε απο τουρισμο
Οταν ημουν μαθητης στην Σχολη Τουριστικων Επαγγελματων, ο τοτε διευθυντης μας, μας μιλουσε για την Ροδο , και ποσο σημαντικη εμπειρια θα ηταν να δουλεψουμε εδω।
Τωρα που πηρε συνταξη θελω να τον συναντησω και να τον ρωτησω τι εννοουσε.....
Άλλο ένα καλό και κλείνω ... :
Ένα πρωι συναντησα στο φαναρι που ειναι στο Μανδρακι εναν Αγγλο ο οποιος μοιραζε φυλλαδια ενός τουριστικού πρακτορείου
Εκεινη τη στιγμη περναει μπροστα του 40αρα Ρωσίδα τουριστρια και της λέει :
-" Do you speak English "?, δίνοντας της ενα φυλλαδιο
- Και αυτή σήκωσε τα χέρια πανικοβλητη και αρχισε να τα κουνάει εννοώντας όχι , αλλά τρομαγμένη , λες και της ειπε "γυριζουμε μια τσοντα , θες να παιξεις "?

Μήπως τελικά παίρνουμε αυτό που μας αξίζει ?